9 траўня Вярхоўная Рада Украіны прыняла некалькі гістарычных законаў.

Вярхоўная Рада забараніла прапаганду камуністычнага і нацысцкага рэжымаў ва Украіне.
За прыняцце гэтага закона прагаласавалі 254 народных дэпутата.
Закон накіраваны на асуджэнне камуністычнага і нацыянал-сацыялістычнага (нацысцкага) таталітарных рэжымаў як злачынных на заканадаўчым узроўні, увядзенне забароны на публічнае адмаўленьне злачыннага характару гэтых таталітарных рэжымаў, забароны публічнага выкарыстання і прапаганды іх сімволікі, увядзенне абавязку дзяржавы ажыццяўляць расследаванне і абнародаванне інфармацыі аб злачынствах, учыненых прадстаўнікамі гэтых таталітарных рэжымаў з мэтай недапушчэння паўтарэння такіх злачынстваў у будучыні, ліквідацыя пагрозы суверэнітэту, тэрытарыяльнай цэласнасці і нацыянальнай бяспекі Украіны, а таксама ўстанаўлення гістарычнай справядлівасці.
Таксама Народныя дэпутаты Украіны прынялі закон аб доступе да архіваў рэпрэсіўных органаў камуністычнага рэжыму 1917-1991 гадоў.
Закон прадугледжвае адкрыццё ўсіх архіваў рэпрэсіўных органаў СССР ва Украіне з 1917 па 1991 год. Усе гэтыя архівы перадаюцца Інстытуту нацыянальнай памяці Украіны і рассакрэчваюцца.
У гэты ж дзень Вярхоўная Рада прыняла закон аб прызнанні арганізацый, якія змагаліся за незалежнасць Украіны ў ХХ стагоддзі.
Усе людзі, якія змагаліся за незалежнасць ва ўзброеных, парамилитарных, падпольных, палітычных арганізацыях або вялі гэтую барацьбу індывідуальна, прызнаюцца барацьбітамі за незалежнасць Украіны.
Законам прадугледжваецца прызнанне такіх арганізацый, як Саюз вызвалення Украіны, УСС, УНР, Гетманат, ЗУНР, партызанскія і паўстанцкія атрады Прыдняпроўя, Карпацкая січ, УПА, АУН, Сейм Карпацкай Украіны, Украінскі Хельсінскі саюз і да таго падобнае.
“Дзяржава прызнае, што змагары за незалежнасць Украіны ў ХХ стагоддзі, якія вызначаны ў артыкуле 1 гэтага закона, адыгралі пэўную ролю ў аднаўленні ўкраінскай дзяржаўнасці, якая абвешчаная Актам 24 жніўня 1991 года, што з’яўляецца асноўнай перадумовай прадастаўлення прававога статусу і памяці змагароў за незалежнасць Украіны ў ХХ стагоддзі “, – гаворыцца ў законе.
Дзяржава, згодна з законам, можа вызначыць змагарам за незалежнасць сацгарантый і льготы і дзяржаўныя ўзнагароды.
“Публічнае адмаўленне факту правамернасці барацьбы за незалежнасць Украіны ў ХХ стагоддзі прызнаецца здзекам над памяццю змагароў за незалежнасць Украіны ў XX стагоддзі, прыніжэннем годнасці ўкраінскага народа і з’яўляецца проціпраўным”, – пазначана ў законе.
Яшчэ адным крокам у дэсаветызацыі стала тое, што Вярхоўная Рада вызначыла 8 мая Днём памяці і прымірэння ў гонар усіх ахвяр Другой сусветнай вайны.
9 мая будзе адзначацца як Дзень перамогі над нацызмам у Другой сусветнай вайне.
Як сказаў старшыня Украінскага інстытута нацыянальнай памяці Уладзімір Вятровіч, трэба пазбаўляцца “савецкіх клішэ”. Таму законапраектам прапануецца выкарыстоўваць тэрмін “Другая сусветная вайна” і адмовіцца ад тэрміну “Вялікая айчынная вайна”.
Падчас ушанавання тых, хто загінуў у гады Другой сусветнай вайны, па словах Вятровіч, адмяняецца выкарыстанне савецкай сімволікі.
Як вядома, тэрмін “Вялікая Айчынная Вайна” выкарыстоўвалі ў СССР, каб падкрэсліць, што ў вайне 1941-1945 гадоў грамадзяне абаранялі Савецкі Саюз як агульнае Айчыну.

Па матэрыялах СМІ