У сваім адказе старшыня БелГПП зазначае, што будаўніцтва Міжнароднага выставачнага цэнтру (МВЦ) у горадзе Мінску — “гэта неабходны крок для далейшага пашырэння і ўзмацнення інтэграцыі Рэспублікі Беларусь у сусветную гаспадарчую сістэму”. “На жаль, на дадзены момант на тэрыторыі Беларусі няма адпавядаючага міжнародным стандартам выставачнага цэнтру. Безумоўна, будаўніцтва такога цэнтру немагчыма ў межах гісторыка-культурнай каштоўнасці”, — гаворыцца ў адказе.
Спадар Мятлікаў падкрэслівае, што БелГПП ажыццяўляе сваю дзейнасць у межах існуючага заканадаўства, а таксама звяртае ўвагу на тое, што схема зонаў аховы гісторыка-культурнай каштоўнасці “Месца згубы ахвяраў палітычных рэпрэсій 1930-1940-х гадоў ва ўрочышчы Курапаты“ пастановай Міністэрства культуры №15 ад 12 мая 2004 г. зацверджана да перыяду распрацоўкі дэталёвага плану забудовы тэрыторыі вакол гэтай каштоўнасці.
Разам з тым, як паведамлялася раней, рашэннем Беларускай рэспубліканскай навукова-метадычнай рады па пытаннях гісторыка-культурнай спадчыны пры Мінкультуры (далей — рады) ад 27 лістапада 2013 г. шэрагу дзяржаўных структураў, у тым ліку і БелГПП, прапанавана ў прадстаўленым праекце зонаў аховы Курапатаў “удакладніць” паўночны і ўсходні ўчасткі мяжы ахоўнай зоны каштоўнасці, зыходзячы з узгодненага меркавання зацікаўленых бакоў адносна дэталёвага плану забудовы тэрыторый, “размешчаных з поўначы і ўсходу” ад Курапатаў.
А лістом Мінкультуры ад 14 студзеня 2014 году БелГПП “праінфармавана аб неабходнасці дапрацоўкі” праекту зонаў аховы Курапатаў з улікам рашэння рады ад 27 лістапада 2013 г.
Такім чынам, абавязак па “дапрацоўцы” праекту зонаў аховы помніку трагедыі беларускага народу ўскладзены на суб’ект гаспадарання, якія ў сваіх інтарэсах можа планаваць і ўзводзіць МВЦ на недатыкальнай тэрыторыі ахоўнай зоны каштоўнасці, устаноўленай часоваю схемаю зонаў аховы Курапатаў, зацверджанаю пастановай Мінкультуры ад 12 мая 2004 г.
У выніку такога, адваротнага прадугледжанаму законам алгарытму дзеянняў: спачатку рыхтуецца дэталёвы план забудовы тэрыторыі, а ў залежнасці ад яго — пастаянны праект зонаў аховы Курапатаў, будзе неапраўдана і насуперак закону скарочана ахоўная зона Курапатаў з іх усходняга боку.
Нагадаем, што на полі ў 30 гектараў каля ўсходняй мяжы Курапатаў рыхтуецца будаўніцтва МВЦ агульнай плошчай 100.000 кв. м. з павільёнамі, бізнэс-цэнтрам, кангрэс-холам, гатэлем і інфраструктурай для абслугоўвання міжнародных дэлегацый Прычым, частка гэтага поля з гістарычным шляхам (так званай “Дарогай смерці”), па якому вазілі людзей з Мінска ва ўрочышча на расстрэл, мае статус ахоўнай зоны Курапатаў, межы якой зацверджаны пастановай Мінкультуры ад 12 мая 2004 г.
Грамадскасць лічыць недапушчальнымі любыя праектна-вышукальніцкія і будаўнічыя працы на тэрыторыі ахоўнай зоны Курапатаў, паколькі такія працы прывядуць да знішчэння асяроддзя гісторыка-культурнай каштоўнасці з яе ўсходняга боку, у тым ліку і “Дарогі смерці”, якая разглядаецца як адзін з галоўных складнікаў будучага мемарыялу ахвяраў сталінізму “Курапаты”.
Марат Гаравы “НОВЫ ЧАС”
