Біяграфія:

Бембель Алег.(Псеўданімы: Зьніч, А. Зьніч) — беларускі філосаф, паэт, публіцыст, антыкамуністычны дысідэнт. Скончыў Мінскую кансерваторыю (1969), аспірант Інстытуту філасофіі і права АН БССР (1971—1974); дысертацыя аб народных і інтэрнацыянальных элементах у літаратуры не была абароненая, таму што працу прызналі «нацыяналістычнай». Працаваў на тэлебачанні (1983—1984); у Акадэміі навук БССР (1984—1986). За выданне ў Лондане сваёй працы быў рэпрэсаваны ў 1986 годзе. Член Саюзу пісьменнікаў БССР/Беларусі (1989). Працаваў у Нацыянальным навукова-даследчым цэнтры імя Скарыны (з 1991). З 1996 ― у послуху ў праваслаўным манастыры ў Жыровічах. Працу над кнігай «Роднае слова і маральна-эстэтычны прагрэс» здзяйсняў у 1979—1981. Кніга была прысвечана моўнай сітуацыі ў БССР і рэальнаму стану беларускай мовы ў СССР. Падчас напісання кнігі Бембель праводзіў шырокае анкетаванне па гэтай тэме, што тады было забароненай тэмай для савецкіх сацыёлагаў; даныя анкетавання былі выкарыстаныя ў кнізе. У тэарэтычнай частцы сваёй працы Бембель сцвярджаў, грунтуючыся на прынцыпах экалогіі культуры, што ва ўмовах пасілення маральнай і эстэтычнай паўперызацыі чалавека яго родная мова, як найбольш універсальнае і цэльнае выражэнне этасу і эстэтыкі народу, можа і павінна стацца магутным сродкам адраджэння і захавання духоўнасці чалавека. Таксама ў працы востра крытыкаваліся савецкая моўная палітыка і адмоўна ацэньвалася дзейнасць дзеячаў культуры, адказных за ахову беларускай мовы. Спачатку Бембель збіраўся выдаць кнігу афіцыйна, але пасля таго, як стала зразумелым, што гэта немагчыма, працу пачалі распаўсюджваць у машынапісным варыянце; з дапамогай А. Каўкі і Ю. Туронка праца трапіла ў Лондан, дзе і была надрукавана Таварыствам беларусаў Вялікабрытаніі (1985). Пасля выхаду кнігі Алег Бембель быў рэпрэсаваны: выключаны з КПСС (1986) і звольнены з Інстытуту філасофіі і права; аддзел эстэтыкі і псіхалогіі, дзе ён працаваў, быў распушчаны. Ва ўстановах навукі і культуры збіраліся сходы дзеля «асуджэння» яго дзейнасці. У канцы 1980-х ― пач. 1990-х гг. Алег Бембель стаў актыўным удзельнікам беларускага нацыянальнага руху; пад псеўданімам «Зніч» публікаваў свае вершы ў самвыдаце і незалежнай прэсе (паэзія Алега Бембеля выдавалася ў ЗША і Польшчы). У 1989 супрацоўнічаў з часопісам «Праваслаўная думка»; як літаратурны дадатак да часопіса, зборнік вершаў Бембеля «Малітвы за Беларусь» быў упершыню выданы ў Беларусі. У Жыровіцкім манастыры выдаваў рэлігійна-культурны часопіс «Жыровіцкая абіцель».