Удзельнікі беларуска-латышскага экалагічнага ралі Дзвіна-Даўгава, супраць пабудовы Даўгаўпілскай ГЭС, красавік-травень, 1987 год. Аўтар фотаздымкаў: Святлана Радкевіч, тады – студэнтка Віленскага ўніверсітэту. Святлана Радкевіч згадвае: “Пра ралі я даведалася ад сястры Ірыны Радкевіч, яна тады вучылася ў Акадэміі мастацтваў на кераміцы, на тым жа аддзяленні вучыўся і Алесь Костка. Я ж жыла і вучылася ў Вільні, пасьля мастацкай школы імя Ахрэмчыка пад уплывам нашага знакамітага настаўніка Ген Геныча Сакалова-Кубая…
З Вільні на электрычцы даехала да Турмантаса, гэта станцыя на мяжы трох рэспублік, а да Друі нейкім аўтобусам і прагаласавала на дарозе, дык дзядзька нейкі падвез… Вельмі перажывала, што спазьнюся, і паплывуць без мяне.
Запомнілася доўгая, пустая вуліца ў Друі апоўдні… І раптам я выйшла да вялікай ракі, на беразе якой сабралася шмат вяселай, рухавай моладзі! Усе былі занятыя справай: рыхтавалі чаўны, надзьмувалі гумавыя плыты, памятаю аранжавага колеру быў, малявалі эмблемы… Знайшла сваіх мастакоў і далучылася да іх…Наш човен быў мастацкі, кіраваў ім Алесь Костка, Ірына і ен вучыліся тады ў Акадэміі мастацтваў. У Друі, на беразе Дзьвіны перад вырушэньнем у пратэстнае воднае ралі, мы малявалі на белай тканіне чырвонай фарбай знак-сімвал дзяўчыны-Дзьвіны, і на кожным плыце, ці лодцы ен на дрэўцы лунаў над ракой! Плыў тады і мастак Алесь Цыркуноў, маляваў эцюды на кожным прыстанку! Мне было 23 гады, я ўжо нарадзіла першую дачку Алесю! Замужам была за Троцкім шляхцюком, жыла ў Троках (Trakai), вучылася ў Віленскім універсітэце на Прыродазнаўчым факультэце!
І займалася веславаньнем на байдарцы ў віленскім спартыўным клубе “Дынама”, што месьціўся на беразе Вільлі (Niarys), выступала на спаборніцтвах сярод літоўскіх ВНУ за свой ўніверсітэт! Спаборніцтвы традыцыйна праводзіліся ў Троках на возеры Гальве, побач з Замкам Вітаўта. Там і пазнаемілася з будучым мужам, ен трэнер па веславаньню. Вось таму мне і было цікава паўдзельнічаць у водным ралі “Дзьвіна-Daugava”.
